Een luizenmoedermomentje. Een woord gebaseerd op de Luizenmoeder, de hilarische hitserie van dit moment. Zo’n momentje op de basisschool van je kind waarop iedereen weet hoe iets gaat, behalve jij. En dat je je vervolgens ontzettend dom voelt en schaamt.
Zoals dat alle kinderen op de laatste dag voor de kerstvakantie een cadeautje meenemen voor de juf. Dus Iedereen heeft een cadeautje, behalve jouw kind. Of dat het handig is om als ouder een beetje te helpen bij het organiseren van playdates. Anders hebben alle kinderen al een speelafspraak, behalve jouw kind.
Luizenmoedermomentje op school
Vandaag had ik zo’n luizenmoedermomentje. Het is meesters- en juffendag. Een kwartier voordat school begint zegt mijn zoon: “Oh ja mam, vandaag mogen we verkleed.” Wat?! Gestrest ren ik door huis op zoek naar iets dat lijkt op verkleedkleren. Het enige dat ik vind, is een handdoek met een olifantenkop. Die kop kun je op je hoofd zetten. Op school aangekomen hebben alle kinderen de prachtigste outfits aan. Van superman tot cowboy, van ridder tot prinses Elsa. Behalve mijn zoon. Hij zit in de kring met een handdoek op zijn hoofd. En wat kijkt hij trots. Alle ouders lachen. Ik voel me geroerd en dom tegelijk.
Luizenmoedermomentje als trainer
Als trainer heb ik ook wel eens een luizenmoedermomentje. Bijvoorbeeld wanneer de beamer geen verbinding wil maken met de computer, terwijl ik toch echt keurig alle stappen heb gevolgd. Gelukkig ziet een handige deelnemer de paniek in mijn ogen en komt me te hulp. Of wanneer ik een training netwerken geef aan een groep studenten. Ik vraag of ze LinkedIn kennen. Twee van de zeventien studenten zitten op LinkedIn. De rest zit liever op Snapchat of Musical.ly. Facebook is uit, dat gebruiken hun ouders. Ik durf niet te zeggen dat ik als oude millennial ook nog van de facebookgeneratie ben. Of wanneer tijdens een training een deelnemer een Engels woord gebruikt dat ik niet ken. Of wanneer ik dat Engelse woord vervolgens op de flipover moet schrijven en niet weet hoe ik het moet spellen. Wat voel ik me dan dom.
Durf vragen te stellen
Waarom voelen we ons eigenlijk dom? Waarom schamen we ons? Moeten we alles weten? Natuurlijk niet. Durf vragen te stellen in het leven! Hoe vaak heb je al gehad dat je die vraag niet durft te stellen omdat je bang bent om dom over te komen? En hoe vaak is het je gebeurd dat de persoon naast je even later precies diezelfde vraag stelt?
Luizenmoedermomentjes versterken je relatie
Het mooie van vragen stellen is dat je de ander de gelegenheid geeft om jou te helpen. En wanneer de ander jou helpt, wordt de relatie met die ander vaak sterker. Want helpen geeft een goed gevoel. Waarom zijn we dan toch vaak bang om vragen te stellen en dom over te komen? Omdat wij veel belemmerende overtuigingen in ons hoofd hebben. Zoals bijvoorbeeld: als ik geen foutloos Engels spreek, dan ben ik geen goede trainer. Of: als ik geen verkleedkleren heb voor mijn kind, dan ben ik geen goede moeder.
Volgend jaar als beer
’s Avonds vertelt mijn zoon dat hij halverwege de ochtend de handdoek van zijn hoofd heeft getrokken, want hij had het erg warm. We moeten lachen. Of hij volgend jaar als beer verkleed mag. Ik beloof het hem. Zijn ogen gaan stralen. Best handig die luizenmoedermomentjes. Ze versterken onze relatie nu al. Ik raad het bij deze iedereen aan, zo’n luizenmoedermomentje.
Reflectieopdracht
Schrijf eens op voor jezelf en bespreek vervolgens met een collega, vriend of vriendin:
- Wanneer had jij je laatste luizenmoedermomentje op je werk? En wanneer had jij je laatste luizenmoedermomentje thuis?
- Wat gebeurde er precies en hoe voelde jij je?
- Welke vragen zou je kunnen stellen als het nog eens gebeurt?
- In hoeverre heeft het luizenmoedermomentje je relatie met de ander veranderd?